donderdag 9 augustus 2012

9 augustus 2012 - Een jáár later


Fleur  12-11-1999   -   9-8-2011
Lieve Fleur,
Zo, hier ben ik dan weer eens en ik kan je wel vertellen dat dit wel een "beladen" tijd is. Vandaag is het de dag dat je overleden bent, in het begin van de nacht - om 02.15 uur- van de 9e augustus 2011.  Een jaar geleden en het lijkt wel een eeuwigheid en het lijkt nog wel of het gisternacht was.
Ik kan het me zó voor de geest halen, dat hoeft eigenlijk niet, want je bent "altijd"aanwezig, in mijn hoofd en in mijn hart. Ik doe natuurlijk vaak wel of er niks aan de hand is, maar niks is minder waar.
Een jaar zònder jou, het leven gaat verder, maar het is toch altijd  met het gevoel dat er iemand ontbreekt. Het hoort gewoon niet. Natuurlijk draait de wereld door, maar ik kan je wel vertellen Fleur: het valt niet mee. Voor ons niet maar zeker niet voor voor je vader, moeder en zus Roos. Die moeten verder met een heel groot gat in hun hart en daar komt -op den duur- waarschijnlijk wel een vliesje overheen maar er hoeft niet veel te gebeuren of het vliesje scheurt. Wennen doet het nooit, missen is voor altijd, zij -en wij- zullen onze weg opnieuw moeten vinden in het leven, in een leven zonder jou, maar hoe doe je dat?
Af en toe zou ik wel eens een andere foto van je willen hebben, maar dat is ook zo raar, er komt geen andere foto, we zullen het moeten doen met de foto's die we van je hebben.
Papa, mama en Roos zijn nu met vakantie (bijna terug) en dat zal niet meegevallen zijn. Ze zijn gaan kamperen met Sabine en haar gezin (zijn ze in ieder geval niet alleen).
Ik ga er gewoon vanuit dat je alles hoort, ziet en weet wat er in jullie gezinnetje gebeurt en laten we wel zijn Fleur, soms  is dat ook gewoon leuk (ja toch?). Volgens mij ben je gewoon in de buurt, laat af en toe op bijzondere momenten merken dat je er bent en waakt over iedereen. Ik weet niet hoe maar dàt het soms gebeurt daar ben ik van overtuigd.
Overmorgen ben ik jarig en -hoe ironisch- dat is al de 2e verjaardag dat je er niet meer bij bent. Vorig jaar lag je op bed in de Curaçao-kamer, maar je was al overleden, het jaar daarvoor belde op mijn verjaardag het ziekenhuis dat het weer helemaal mis met je was. Nee .. op mijn verjaardag rustte weinig zegen (ook mijn zwager is -jaren geleden- op mijn verjaardag overleden) enfin, na deze komen betere tijden (zegt men) maar dan altijd en eeuwig zonder jou. Het is raar, dit jaar zou je 13 jaar worden, Je bent niet verder gekomen dat 11, en nou wordt Roos óók al 11. Je zou haar eens moeten zien, wàt een meid is dat nu.
Gisteravond was er hier een spetterend vuurwerk en i.p.v. een wensballon zagen opa en ik dit als een waardige ode aan jou Fleur, niks te wensballonnen, van ons kreeg je prachtig vuurwerk toegezonden met oh zo veel wensen. Het is goed zo.
Kus
Oma Lia

5 opmerkingen:

  1. Woorden schieten tekort als ik een zinnige reactie wil geven. Dus blijft het bij een knuffel.

    Maar wel een hele dikke en gegeven met heel mijn gevoel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik omarm ook jullie op deze dag....
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Reacties zijn altijd moeilijk bij zulke dingen maar uit ervaring weet ik dat de reactie weinig uitmaakt als er maar aan gedacht word.
    Het jaar is voor bij gevlogen, en op sommige momenten ook vast voorbij gekropen en het blijft gek want nooit komt meer die nieuwe foto en toch blijft ze er zo bij, Net of ze gewoon blijft meegroeien.
    En dat lief tantetje is zo herkenbaar, maar voor sommige mensen ook zo moeilijk te begrijpen.
    De wereld draait door... maar vandaag zet ik hem even stil voor jullie, voor Fleur omdat ze het zo heeft verdient jullie Kanjer.
    Dikke knuffel van ons allemaal

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Al weer een jaar zonder jullie mooie kanjer.

    BeantwoordenVerwijderen