Hetzelfde gebeurde mij vroeger weleens als ik op de fiets zat naar mijn werk -dat waren nog eens tijden, jong en mooi, nou ja .. dat mooi liepen de meningen over uiteen- en dan reed ik ineens ergens en dacht dan: "verrek, ben ik hier al? Hoe ben ik hier gekomen dan?" Natuurlijk is dat eigenlijk niet zo best, want op de automatische piloot rijden betekent wel dat je het koppie er niet helemaal bij hebt (in mijn geval dus eigenlijk niet zo vreemd). Maar er zijn nou eenmaal situaties waar je de oplossing niet van kan vinden en je weet het even niet meer. Dat is lastig om niet te zeggen lullig, maar je zit er wel mooi mee.
Nu maken we tegenwoordig genoeg mee, je zit in de rollercoaster en je kan er niet uit. Het enige wat je kunt doen is de rit uitzitten en dat doe je dan ook, weinig keus lijkt me. Toch gebeuren er -naast alle narigheid- nog andere dingen in je leven waarvan je denkt: "nou ja, wat is dit nu weer", onbelangrijk in wezen, maar toch ... niet leuk.
Kind 3 heeft al diverse malen geschreven over het oordelen dat mensen zo snel doen. Het moeilijke daarvan is -vind ik- dat de meeste mensen dat niet bewust doen, het is vaak je niet kunnen verplaatsen in de situatie van de ander. Laten we wel zijn, je gaat uit van je eigen gedachte en opvatting over iets , daar baseer je een mening op en je denkt dat iedereen zo denkt, maar dat is natuurlijk niet zo. Je tegenspeler heeft heel andere ideetjes over het wel en wee van de wereld en het zijn en hoe je met dingen om zou moeten gaan.
Als ik daarover doordenk is het logischer om te begrijpen dat andere mensen andere denkbeelden hebben die niet stroken met de jouwe. Jammer dat je daar om sommige momenten van je leven tegenaan moet lopen of pas kan ontdekken, daar word je niet altijd vrolijk van. Zelf probeer ik altijd de 2 kanten van de medaille te zien, maar dat doet helaas niet iedereen, maar ja, het zij zo, je kan in het leven niet alles hebben. Niemand is onfeilbaar, nee, zelfs ik niet, hoewel ... haha (hoewel het idee wel aardig is)
Genoeg gezeik hierover, over uit, klaar en finito (je spreekt je talen of niet) Belangrijker is Fleur.
Het gaat niet echt goed meer, hoe zingen ze dat zo mooi? Het gaat niet goed, het gaat niet slecht, het gaat er tussen in.
Daar hebben we natuurlijk geen ene moer aan, het zou zo fijn geweest zijn als het nog heel veel langer goed gegaan was, maar ja, je weet dat het komt je wilt het tegenhouden maar je staat letterlijk met lege handen. Je bent machteloos en je bent verbijsterd. Verbijsterd om alles wat er om je heen gebeurt, niet alleen in je eigen omgeving, maar in de hele wereld. Als ik 's-morgens de krant open sla lees ik met verbijstering over alle moorden en inbraken. Die jeugd van tegenwoordig! (alsof ik mijn vader hoor) maar vroeger was het gewoonweg kinderspel. Mijn vader zei altijd als er eens een moord vermeld werd: "zeker weer in Amerika!" Nou heb je tegenwoordig natuurlijk de digitale wereld en de TV, de moord/inbraak moet eigenlijk nog gepleegd worden en dan weten we het al. Uitgebreid zien we alles, en vaak wordt ook nog uitgelegd hoe en waar de kloteklapper stond (met tekening en al) en hoe iemand aan zijn wapens komt. Ze bieden nog net geen adressen en korting aan.We lezen de psychische rapporten, zien filmpjes met wie waar was, stond en schoot en de volgende jeugdige kijker denkt: . "dat is gaaf, ook ik heb te lang in de box gestaan en moest de spinazie eten die ik niet lekker vond, dus ik ga dat ook eens proberen". Het zal wel erg simpel gedacht zijn, maar ja, ik ben en blijf een simpele ziel. Dat hebben mijn afgelopen dagen wel bewezen!
Verbeter de wereld en begin bij jezelf.
IK ben zojuist begonnen! Als iedereen dat nou eens deed?Butterfly
hey lief tantetje
BeantwoordenVerwijderenHoe logisch het ook klinkt dat andere je niet begrijpen omdat ze zich er niet in kunnen verplaatsen, het maakt het niet makkelijker.
Soms heb je een paar schoenen aan waarvan mensen het bestaan niet weten of waar ze het bestaan niet van willen weten.
En sommige mensen zullen het liefste net doen alsof die schoenen niet bestaan.
Maar laten we wel wezen zouden wij willen dat een ander onze schoenen aantrok en onze angsten en verdriet zou voelen?
Vanuit mij zelf kan ik zeggen NEE ik wil niet dat een ander dat mee maakt wat ik mee heb gemaakt, maar soms gebeurt dat wel en dat is dan heel confronterend, nog confronterender is dat je ziet dat dezelfde mensen reageren als voorheen. En nog altijd niets snappen van het verdriet en de angst.
Het leven tekent je ik zal nu ook anders reageren als voorheen, Mijn reacties zullen vaak voortkomen uit een gevoel en herkenning.
Maar zoals je zelf altijd zegt het is een kwestie van leven en laten leven.
Wederzijds respect is wat mij betreft een sleutelwoord indeze!
Verbeter de wereld begin bij jezelf!!!
Ik doe mee!!!!
I'm starting with the man in the mirror
BeantwoordenVerwijderenI'm asking him to change his ways
And no message could have been any clearer
If you wanna make the world a better place
Take a look at yourself and then make a change
moest aan dit liedje van Michael Jackson denken