Time flies

Hoi Fleur,
Je bent nu al 14 dagen weg, met dat al bedoel ik eigenlijk pas 14 dagen weg en het lijkt al een eeuwigheid en aan de andere kant geloof ik het nog steeds niet.

Jouw hoekje

Ik heb van papa een foto gekregen en ik heb een mooi lijstje gekocht (waar jij waarschijnlijk niks aan zou vinden) en die staat bij de TV, dus als ik in mijn stoel zit heb ik goed zicht op je (en jij op mij). Een mooi blauw met groen glazen lichtje erbij, het engeltje, dus je hebt je eigen hoekje en ik moet zeggen: 'het staat leuk' maar ik had het toch liever anders gehad. Ja kind ... wie niet. Oh ja, ik heb van de week ook een prachtige -nou ja- blauwe vlinder gekocht ook met een kaarsje erachter, je merkt het, we doen er alles aan!
Gisteren was ik bij papa en mama, Roos was weer voor het eerst naar school en papa had de pest in, nou ja, de pest in dat was zachtjes uitgedrukt, hij was woedend op alles en iedereen en ik -kluns- vraag: waarom dan?
Hij keek me aan en zei: 
Mijn kind is  verdorie -in iets andere woorden- dood en ik voel me klote.
Tsja Fleur, daar stonden we dan en hadden daar niks aan toe te voegen, dat is de leegte die je achterliet, de wanhoop, het dóór moeten voor papa, mama en Roos en het niet weten hoe dat moet! Dat geldt ook voor ons als Opa en Oma, voor je ooms, tantes, neefjes en nichtjes. Kortom voor iedereen, maar meid, we gaan ons best doen.


Ei met kerriesaus eten

  Het is ook zó raar, nu komen vanavond papa, mama en Roos ei met kerriesaus eten en reken maar dat ik aan je zal denken. Dat doe ik nu al. Je was er zo dol op. Weet je nog -de laatste keer bij ons thuis- toen stak je dat ei he-le-maal in je mond en ik maar roepen: "Fleur niet doen, straks stik je erin" maar jij had daar -net als altijd- natuurlijk lak aan en deed het doodleuk nòg een keer. Later heeft Opa nog een keer ei met kerriesaus bij jullie thuis gemaakt, maar je lag toen al op bed en kon de moed niet meer opbrengen op er ook maar één hapje van te proeven.
Het rare vandaag zal zijn, papa zet de auto aan de overkant en dan kwam jij er altijd als eerste uithollen en vloog me dan op mijn nek: "dàg oma" en dat zal ik missen, je bent er wel maar je bent er ook niet.
Nou Fleur, ik wilde het je toch even laten weten, kijk vanaf je wolkje naar ons en denk erom: géén héél ei in je bakkes hè!

We zullen aan je denken, oh ja Fleur, we zullen zéker aan je denken, wat mij betreft had je nu wel 3 eieren in je giegel mogen stoppen, maar ja (ik hoor je denken: komt ze nou mee!  Nou kind, genoeg gezeurd hé, bel voor de volgende ronde!

xxx Oma Lia