En zó zijn we weer een aantal weken verder. Kind 1 is weer heelhuids terug van vakantie en heeft het erg naar haar zin gehad. De temperatuur was in Zuid-Frankrijk wel opgelopen tot 38 gr. maar aangezien kind 3 hen (net als iedereen) zó gewaarschuwd had om zich vooral dik in te smeren met zonnebrand, waren ze (na 6 flessen!!!!) goed verkleurd maar zeker niet verbrand. Groot gelijk hadden ze! (6 flessen???????? Voor mij hebben ze de auto en de tent óók er mee ingesmeerd)
Kind 3 vertrekt vandaag (maandag) na het ziekenhuisbezoek voor de "shot" naar Apeldoorn(?) om daar een beetje bij te komen van alles en nog wat. Het valt niet mee voor hen, maar ik hoop echt dat ze een beetje kunnen genieten van een weekje in een andere omgeving. Fleur stuitert regelmatig op haar snuffert want (zoals Nicole van de week al zei) ze is een beetje klungelig, dus ze valt nogal eens (klote chemo). Tsja, ik denk dat de coördinatie van hoofd en benen niet helemaal synchroom meer loopt. Ze "wil" hard wegrennen (zoals ze altijd gewend was) maar haar benen weigeren in dezelfde snelheid dienst. Heel sneu, vooral lastig voor haar en moeilijk -lijkt me- voor kind 3 om het aan te moeten zien, maar ... net als 1000x daarvoor gezegd: "het is niet anders". Een makkelijk gezegde, een dooddoener, maar ja ....
Eind deze week gaat kind 2 met vriend en kinderen naar Italié, hopen dat alles goed gaat, tussen hen -dat zal wel gaan- maar vooral tussen de kinderen, enfin, afwachten maar, we horen en merken het wel.
Voor de rest ben ik blij dat we van het oeverloze gezeik af zijn met de voetbal. Het leek verdorie wel of de hele wereld alleen nog maar uit voetbal bestond. Gek werd ik ervan, radio, TV, krant, alleen maar voetbal en waarvoor? De heren worden betaald om dat spelletje te spelen, allemachtig, daar is het doel, hier de bal, dáár moet-ie in en zelfs dàt lukt kennelijk niet. Ze doen het nog met zijn elven ook, hoe moeilijk kan het zijn. Kortom, het is duidelijk dat ik geen ene moer om voetbal geef, wereldkampioen worden was best leuk geweest natuurlijk (chauvinistisch als ik ben) maar 2e is ook best leuk en een prestatie. Maar alles wordt zó opgeklopt in die voetbalwereld -met dank aan de media- dat een mens overvoerd raakt. De huldigingen blijven maar doorgaan, komop zeg, hou eens een keer op. En dan koningin Yolanthe nog in de bocht, nou dat hebben we gelukkig ook gehad (voor zolang als het duurt) dus kunnen we ons nu weer met het gewone leven bezig houden lijkt en dat is heel wat belangrijker dan die klote voetbal.
Momenteel heb ik verder weinig om te griepen of verontwaardigd over te zijn. Wens kind 2 en 3 veel plezier toe en hoop dat iedereen weer heelhuids terugkeert!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten