Vorige week zijn we een paar daagjes naar Zeeland geweest in het huis van kind 2, nou, dat is dan toch wel een makkelijke slaapplaats en een lekker stekkie voor een midweek.
Anders zitten we daar op op te passen, maar aangezien kind 2(+zoon) met vriend(+dochter) naar Italië zijn afgereisd dachten wij: "Kom, het huis is leeg dus ... wat let ons?"We hebben het getroffen met het weer, hebben weer genoeg gezien (èn gereden). De rit duurde overigens wèl lang met die knollen maar mr. B. (rechts op de foto) wilde deze dag op de benzine bezuinigingen, de keus was met de trapauto òf de knollen, nou, je ziet het. (we waren overigens in Brugge). We waren dus we weer helemaal blij!
Nou ja, helemaal is misschien wat overdreven. Kind 3 meldde dat de chemo bij Fleur weer liep en ze niet gehuild had bij het aanprikken van de PAC. Wat een dappere meid is dat toch en wat een dapper gezin in zijn geheel. Nou weet ik wel dat ze geen of weinig keus hebben, maar de manier waarop ze ermee omgaan, nou ... petje af.
Daar krijg je natuurlijk ook geen les in, je hebt het er maar mee te doen en dat valt niet mee.
Toen we terugkwamen gelijk eerst naar kind 3 om te kijken hoe de toestand was, nou ja, zie hierboven met nú het trieste feit dat Fleur wéér al d'r haren kwijtraakt en dat komt deze keer veel harder aan dan de eerste keer, ja hallo, vind je het gek?
De week hiervoor waren ze naar Landgoed het Loo-Oldenbroek, een weekje mèt andere Opa en Oma. Ze hebben bloedheet weer gehad en tot mijn grote opluchting het zó naar hun zin gehad. Ze genoten (volgens kind 3 + vechtgenote) met volle teugen en dat klinkt raar, maar ik begrijp het ergens wel. Ze zeggen wel eens: "je geniet met volle teugen en geniet van het leven" nou, in dit geval gebeurt dat dus alletwee. Ze genieten van elkaar (sprak ik hoopvol), de kinderen en de andere omgeving, gooi daar een sausje van mooi weer overheen, nou ... dan kan de boel toch niet meer stuk!
Natuurlijk gaan hun gedachtes -net als de mijne- vaak véél verder, maar dan toch zo kunnen genieten, daar ben ik zó blij mee!
Spannende dagen komen er weer genoeg aan, trouwens ... het hele leven is spannend voor hen. Niets is meer zoals het was en dat wordt het ook niet meer. Als Fleur dit allemaal doorstaan heeft wordt ze de oude niet meer, niemand zal dat ooit worden, maar ze wordt een nieuwe Fleur en met verbazing zal ik dat allemaal aanzien, want daar ga ik toevallig wel vanuit. Dit is iets waar ik me krampachtig aan vasthoud, dat moet ook wel, want anders trek je het niet.
Kind 3 vind dat hij veranderd is, dat is hij zeker, hij heeft talenten waarvan hij niet wist dat hij ze had en ik ook niet. Hij heeft zich ontpopt tot een ware schrijver, geestig, duidelijk en no nonsens maar zegt precies wat hij voelt, denkt en gedaan heeft. In het begin dacht ik dan wel eens: "joh, vertel je niet te veel van jezelf?" maar zoals hij zelf zegt: "daar heb ik lak aan" en ook daar heeft hij gelijk in. Het is zijn leven, zijn gezin en zijn belevenis en daar doet hij mee wat hij wil en ... gelijk heeft-ie. Ik ben er trots op dat hij mijn zoon is en dat hij is wie hij geworden is.
Ga zo door mijn zoon en gij zult spinazie eten (ik wou ook even leuk zijn)
Een duidelijk verhaal en volgens mijn mammie heb ik een verborgen talent. Nou dat zal wel mee vallen dus ik laat haar maar in die waan.
BeantwoordenVerwijderenZe is binnenkort jarig (11 aug) en wordt dan alweer 103 jaar. Een mooie leeftijd waar ik voor teken alleen wil ik op die leeftijd rond rijden in een rode of zwarte ferrari. Dus geef het knolletje tegen die tijd maar aan 1 van mijn zusters en geef mij maar een wieldop.
En als je me niet weet te vinden we zitten op stoel 13, ingang 4, rij 10!!!!